Warzywa – Strona 11.

Tabbouleh z kaszą quinoa i prażonymi migdałami

Kilka dni temu, jeszcze w piękny upalny dzień, zjedliśmy tą pyszną sałatkę. Tabbouleh to danie kuchni arabskiej, zwane również sałatką libańską. Można jeść ją samą, jako lekki posiłek, albo – na większy apetyt – dodatek do mięsnych dań. Świetnie pasuje tutaj delikatna kasza quinoa, a prażone migdały zdecydowanie podwyższają walory smakowe tej potrawy. Jedynym minusem jest czasochłonność przygotowania. Do starannego pokrojenia składników na małe kosteczki przyda się pomoc przynajmniej jednego ochotnika. Naprawdę warto się trochę pomęczyć, aby spróbować tego smacznego, zdrowego dania. Polecam!

Tabbouleh z kaszą quinoa i prażonymi migdałami

Składniki dla 6 osób:

300 g kaszy quinoa ( do kupienia w sklepach ze zdrową żywnością, można zastąpić ziarnami bulgur )
1 czerwona cebula
1 ogórek świeży
1 ładna czerwona papryka
200 g migdałów w całości
3 cytryny bio
4 łyżki oliwy
pęczek natki pietruszki
5 galązek świeżej mięty
pieprz i sól

Przygotowanie:

Kaszę quinoa ugotuj według wskazówek na opakowaniu – około 10 – 15 minut w lekko osolonej wodzie. Odcedź i pozostaw, aby wystygła.
Migdały rozłóż na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Wstaw do piekarnika rozgrzanego do 150° C na 20 minut. Wystudź i lekko rozgnieć.
Warzywa umyj. Usuń pestki z papryki i jeśli są duże, to z ogórka.
Cebulę, paprykę i ogórka pokrój w drobną kosteczkę.
Natkę i listki mięty posiekaj.
Wyciśnij sok z cytryn i wymieszaj z oliwą.
Wszystko wymieszaj w dużej misce i przypraw do smaku.
Podawaj na zimno, najlepsze zaraz po przygotowaniu.

Smacznego!

Na podstawie 11 nr Zeste

Okra smażona z czosnkiem i chili

Mam tutaj we Francji taki wspaniały sklep ( Grand Frais ), który dzisiaj już nie robi na mnie specjalnego wrażenia, ale kiedyś chodziłam po nim co chwilę szerzej otwierając oczy, mówiąc z zachwytem kolejne Woooow! Można tam znaleźć produkty z najróżniejszych stron świata, tropikalne owoce, warzywa. Zawsze świeże mięso i nabiał. Wszystko pięknie wyeksponowane, sałaty zraszane chłodną mgiełką, miła obsługa. Towary w rozsądnej, jak na Francję, cenie. Gdyby nie ten sklep, możliwe, że nie zaczęłabym prowadzić bloga.

Koło okry przechodziłam ponad 4 lata i niespecjalnie byłam nią zainteresowana. Aż do momentu, kiedy ostatnio ktoś na łamach fejsbuka zapytał, gdzie w Polsce można kupić to warzywo – podobno w sklepach z orientalną żywnością. A przecież u mnie jest, zawsze. Przyszła więc pora, aby spróbować.

Jak się okazało, okra jest bardzo zdrowa. Szczególnie polecana osobom z problemami żołądkowymi ( czyli właściwie dla mnie ). Kształtem podobna do małej papryczki, lekko owłosiona drobnym meszkiem. Można ją jeść na surowo, ale najczęściej się ją dusi, gotuje, smaży lub piecze. Podczas gotowania wydziela się z niej taki lepki sosik, który nadaje potrawie gęstszą konsystencję. Świetnie się komponuje z pomidorami i czosnkiem. Jak smakuje? Może trochę podobna do cukinii, albo zielonej fasolki. Okra ma swój własny, delikatny smak. Pierwszy raz kupiłam 5 sztuk – na spróbowanie. Po dwóch dniach kupiłam pół kilograma i z pewnością kupię jeszcze niejeden raz.

Okra smażona z czosnkiem i chili

Składniki dla 2 -3 osób:

500 g świeżej okry
ząbek czosnku
papryczka chili
oliwa ( około 3 – 4 łyżek )
pieprz i sól

Przygotowanie:

Okrę umyj, osusz. Przekrój na pół ( wzdłuż ), ewentualnie odetnij ogonki.
Czosnek obierz i zetrzyj na tarce. Chili posiekaj.
Czosnek i chili wymieszaj z oliwą.
Smaż okrę polaną oliwą kilka ( naście ) minut, mieszając, aż zmięknie i nabierze brązowego koloru.
Dopraw do smaku pieprzem i solą.
Podawaj jako dodatek do potraw.

Smacznego!

Tarta cebulowa z tymiankiem i czarnymi oliwkami

Jeśli lubicie duszoną cebulę, ta tarta przypadnie Wam do gustu. Świetnie pasują tutaj zioła – rozmaryn, ale przede wszystkim tymianek. I oliwki – do tej pory nie byłam do nich całkiem przekonana, ale w tej potrawie wszystkie składniki świetnie współgrają ze sobą, tworząc smaczną, aromatyczną całość. My tartę zjedliśmy na obiad – mówiłam A. żeby od razu nałożył sobie większy kawałek, to nie posłuchał i musiał kroić raz jeszcze. W takie gorące dni nie chce się jeść sytych, tradycyjnych posiłków, tarta cebulowa jest idealna. Przepis naprawdę godny polecenia – prosty, niedrogi, a danie smakuje wyśmienicie. Polecam!

Tarta cebulowa z tymiankiem i czarnymi oliwkami

{ składniki na foremkę o średnicy 28 cm }

Na ciasto:

300 g mąki
2 gałązki rozmarynu – drobno posiekane listki
150 ml letniego mleka
1/2 saszetki ( czubata łyżeczka ) drożdży instant
2 łyżki oliwy
pieprz i sól
odrobina masła do posmarowania formy

Nadzienie:

6 dużych cebul
2 łyżki oliwy
kilka gałązek tymianku
1 łyżka miodu
4 łyżki czarnych oliwek ( najlepiej nicejskich )
pieprz i sól

Przygotowanie:

Przygotuj ciasto: drożdże wymieszaj z letnim mlekiem, mąkę połącz z rozmarynem, przypraw. Wyrób jednolite ciasto. Na koniec dodaj 2 łyżki oliwy i ponownie wyrób.
Foremkę posmaruj masłem i wyłóż ciasto na dno i brzegi. Przykryj ściereczką i pozostaw na godzinę do wyrośnięcia.
Cebulę posiekaj.
W garnku rozgrzej 2 łyżki oliwy. Zeszklij cebulę ( nie powinna się zarumienić ).
Wrzuć gałązkę tymianku, dopraw do smaku i przykryj.
Duś na małym ogniu około pół godziny, a w połowie tego czasu dodaj miód.
Kiedy cebula będzie miękka, zdejmij ją z ognia i wystudź. Wyjmij gałązkę tymianku.
Na ciasto wyłóż cebulę, dodaj oliwki i całość posyp tymiankiem.
Piecz w 180 ° C 30 – 40 minut.
Podawaj na ciepło, lub na zimno, smacznego!

Ps. Ciasto możesz przygotować dzień wcześniej i przechować w lodówce. Możesz je również wykorzystać jako smaczny spód do pizzy.

Na podstawie Elle à table nr 88

A na koniec gitarka i przyjemny męski głos:

Risotto ze szparagami

7 lat temu zjadłam to risotto po raz pierwszy i nie zrobiło na mnie piorunującego wrażenia. Może do pewnych smaków trzeba po prostu dorosnąć. Dziś uwielbiam szparagi w każdym wydaniu. Przekonałam się do nich dopiero tutaj, we Francji, gdzie są bardzo popularne i lubiane. Dostępne przez cały rok. W sezonie, czyli właściwie teraz, jest ich mnóstwo! Do wyboru, do koloru i w każdym możliwym rozmiarze. Żal nie spróbować, więc pewnego razu i ja kupiłam swój pierwszy, trzeszczący świeżością pęczek. Od tego dnia stanowimy całkiem dobraną parę. Lubimy się po prostu ;-)

Jak widzicie, trochę kombinuję ze zdjęciami. Zmieniam ISO, reguluję wszystkie znane mi ustawienia aparatu – teraz już świadomie. Ćwiczę, uczę się i bawię. Efekty oceńcie sami. Ostatnio dopadło mnie jakieś przesilenie, niemoc twórcza. Mam nadzieję, że te eksperymenty pomogą mi wyjść na prostą :-)

Risotto ze szparagami to dość łagodne danie. Warto użyć składników dobrej jakości, aby nie zepsuć smaku potrawy. Zjeść w spokoju i ciszy, popijając białym winem kolejny kęs.

Risotto ze szparagami { porcja dla 4 osób }

500 g szparagów ( ilość już po odłamaniu końcówek )*
2-3 łyżki oliwy
1 średnia cebula
350 g okrągłego ryżu, najlepiej carnaroli
100 ml białego wytrawnego wina
około 1 litra gorącego rosołu drobiowego
sól i pieprz
dodatkowo: kawałek masła i 40 g parmezanu

* aby pozbyć się zdrewniałej części łodygi, należy po prostu odłamać końcówkę – szparag sam najlepiej wie, w którym miejscu powinien pęknąć

Przygotowanie:

Szparagi ugotuj do miękkości w osolonej wodzie ( około 10 min ). Następnie odcedź je i od razu zanurz w lodowatej wodzie. Odetnij górną część szparagów – około 5 cm, a resztę łodyżek pokrój na mniejsze kawałki. Pozostaw na boku.
Cebulę drobno posiekaj i zeszklij na oliwie.
Dodaj ryż i smaż do momentu, aż przestanie być przezroczysty. Mieszaj regularnie, aby się nie przypalił.
Następnie wlej wino i gotuj, aż 2/3 płynu wyparuje.
Wlej około 2/3 rosołu i gotuj 12 – 15 minut. Mieszaj od czasu do czasu i jeśli potrzeba, dolewaj więcej rosołu.
Na koniec dodaj szparagi i gotuj kolejne 2 – 3 minuty. Ryż powinien być ugotowany al dente.
Na koniec wrzuć do risotto kawałek masła i starty parmezan. Wymieszaj i podawaj od razu. Smacznego!

Przepis z Belle Isle Cookery School

Kremowa zupa z cukinii

Wiem, wiem – zaraz się zrobi larum, że w zupie jest kostka rosołowa! No jest, przyznaję się jak na świętej spowiedzi ;-) Świat się nie zawali, jeśli raz od wielkiego dzwonu ugotujemy coś na kostce ( na dodatek kostce bio ). Zwłaszcza, że czasem nam śpieszno, a jeszcze bardziej zwłaszcza, że ta zupa jest po prostu PRZEPYSZNA! – moim skromnym zdaniem oczywiście. Niespodziewanie i zaskakująco smaczna :-) Jeśli ktoś jednak nie pójdzie z kostką na kompromis, to może cukinię zalać prawdziwym, domowym bulionem, rosołkiem, bądź wywarem. Wybór zostawiam Wam, ale koniecznie musicie spróbować!

Kremowa zupa z cukinii { porcja dla dwóch osób }

500 g cukinii
ząbek czosnku
serek topiony naturalny ( la vache qui rit) – jeden trójkącik
kostka bulionowa bio
oliwa
kawałek bagietki

Cukinię umyj i obierz ze skórki, zostawiając co drugi paseczek ( pozostawiona część skórki nada później ładny kolor zupie ). Pokrój ją w plastry 1 – 2 cm grubości.
Zalej cukinię wodą ( nalej tyle, aby zaczęła pływać w garnku ). Dodaj posiekany czosnek i kostkę. Doprowadź do wrzenia i gotuj około 15 minut.
Kiedy cukinia będzie już całkiem miękka, zdejmij z ognia, wrzuć serek i całość zblenduj.
Dopraw do smaku ( ja wsypałam jedynie odrobinę soli ).
Podawaj zupę gorącą, polaną kroplami oliwy. Najlepsza z grzankami*. Smacznego!

* Na patelni rozgrzej niewielką ilość oliwy i usmaż na niej kromeczki bagietki, na złoty kolor.

Przepis na zupę z ELLE

A może się skusisz na:

Kremowa zupa pomidorowa z soczewicą

Zupa rybna z mleczkiem kokosowym

Zupa kasztanowo – selerowa