Cukiernia – Strona 3.

Pain perdu z jabłkami, gruszkami, szczyptą cynamonu i solonym karmelem

Oto pierwszy, wypróbowany przeze mnie przepis z książeczki, którą ostatnio sobie kupiłam. Chyba potrzebowałam zastrzyku świeżych inspiracji, żeby wreszcie ruszyć moją… do kuchni i przygotować coś dla Was, na bloga.

Dni teraz krótkie i ponure, naprawdę nie pomagają w fotografowaniu jedzenia. Upiekłam ostatnio pyszną zapiekankę, ale brak wystarczającego światła sprawił, że zdjęcia wyszły blado i w ogóle nie zachęcały do spróbowania. Dzisiaj było ciut lepiej.

Ten deser jest baaardzo smaczny, idealny na smutne, chłodne dni. Do tego dobra kawka z mlekiem, albo co tam wolicie i świat choć na chwilę będzie piękniejszy, polecam!

Czytaj dalej Pain perdu z jabłkami, gruszkami, szczyptą cynamonu i solonym karmelem

Wilgotne ciasto ze śliwkami i budyniem

Ciasto ze śliwkami i budyniem | chilitonka

Ostatnio ciągle tylko chleby i chleby, ale gdy ujrzałam zdjęcie tego ciasta w Delicious Magazine wiedziałam, że chcę je upiec. Jest tutaj kilka moich zmian, np. mniejsza ilość cukru, więcej budyniu, zwykła mąka. Ciasto jest boskie, wilgotne, a śliwki rozpływają się w buzi. W sam raz na pożegnanie lata, lub powitanie mojej ulubionej pory roku. Spróbujcie :-)

Czytaj dalej Wilgotne ciasto ze śliwkami i budyniem

Migdałowa tarta z mirabelkami

Pamiętam mirabelkowe drzewo niedaleko mojego domu. Pod koniec lata cały chodnik obsypany był żółtymi, rozciapanymi owocami. Nikt ich nie chciał. Dojrzewały i umierały, by za rok znów odrodzić się w jeszcze obfitszej formie. Próbowałam, ale mdły smak i zbyt miękki, mączny miąższ nie dał się polubić.

Dlatego nie mogłam zrozumieć, skąd to upodobanie Francuzów do mirabelek. Mirabelle, ma belle mówili z uśmiechem. Postanowiłam i ja spróbować, może po latach się przekonam. I nie wiem, czy tutejsze mirabelki są inne? Na pewno nie są takie, jak te z mojego dzieciństwa. Mają wyraźny, słodko – kwaśny smak, miąższ jędrny i soczysty, łagodną skórkę i pestkę, która odchodzi z łatwością. Jeszcze się waham, czy są lepsze od polskich węgierek, na razie niech będzie ex aequo.

Czytaj dalej Migdałowa tarta z mirabelkami

Skarby ze starego zeszytu – ciasto ucierane z owocami

Zajrzałam ostatnio do starego zeszytu w poszukiwaniu receptury na jakiś dobry pasztet. Znalazłam dwie, ale oprócz tego wpadło mi w oko jeszcze kilka pożółkłych karteczek z innymi przepisami, które koniecznie chciałabym wypróbować. Najczęściej spisywane przez moją mamę, na szybko, nierzadko bez tytułu i teraz tylko po składnikach można się domyślić o co chodzi. „Piec w średnio nagrzanym piekarniku…” – kuchenki w tamtych czasach nie miały jeszcze precyzyjnego pomiaru temperatury :-)

Znając moją mamę, jeśli spisywała jakiś przepis, musiało to być coś naprawdę dobrego. I niezbyt skomplikowanego. Takie jest właśnie to dzisiejsze ciasto. Po raz pierwszy upiekłam je kilka dni temu, z połowy porcji, aby wykorzystać dwie gałązki rabarbaru, które leżały w lodówce.

Pokazałam Wam zdjęcie na instagramie i ku mojemu zdziwieniu sypnęły się dziesiątki lajków. Przepis zasługuje na wieczne utrwalenie na blogu, więc upiekłam jeszcze raz.

Ucierane ciasto z owocami

Składniki:

125g miękkiego masła
150g cukru pudru
4 duże jaja
250g mąki
1 łyżeczka proszku do pieczenia
owoce (np. 3 gałązki rabarbaru)
cukier puder i cukier waniliowy do posypania

Mikserem ubijamy masło z cukrem pudrem. Kiedy masa będzie pulchna, dodajemy 4 jaja. Ubijamy na puszysto, następnie dodajemy 250 g mąki i łyżeczkę proszku do pieczenia. Przekładamy do wysmarowanej foremki. Na górze układamy owoce w kawałkach (na pierwszym zdjęciu rabarbar, nektarynka i borówki).

Pieczemy w 180 stopniach około 50 min. Wierzch ciasta powinien się ładnie zarumienić, a patyczek wetknięty do środka powinien pozostać suchy.

Po przestygnięciu posypujemy cukrem pudrem z cukrem waniliowym. Jemy jeszcze ciepłe, smacznego!

ps. aby owoce nie wpadły do środka, lepiej użyć większej foremki (tak, aby surowe ciasto miało około 3 cm wysokości) i nie przesadzać z ilością owoców. Oczywiście można wykorzystać dowolne owoce, ale w oryginale był to przepis na placek ze śliwkami.

Chlebek bananowy Króla Artura

Czy jest jeszcze ktoś, kto nie zna chlebka bananowego? Nie dość, że smakuje jak prawdziwy comfort food, to jeszcze nazwę ma taką milutką dla ucha… Przepisów na chlebek jest wiele, ale wypróbujcie ten klasyczny – wilgotny w środku, z wyraźnie wyczuwalnym bananowym smakiem i nutką korzennych zapachów.

Przepis pochodzi z anglojęzycznej strony King Arthur Flour. Składniki podaję w dwóch wersjach: cup i gram. Miarki „cup” są dziś dostępne i popularne, ale jeśli macie wątpliwości, polecam Waszej uwadze ten wpis.

Chlebek bananowy

{jedna keksówka}

1/2 cup (113g) masła w pokojowej temperaturze (+ odrobina do posmarowania foremki)
2/3 cup (142g) brązowego cukru
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
1 łyżeczka cynamonu
1/4 łyżeczki gałki muszkatołowej
1 łyżeczka sody oczyszczonej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka soli
3 średnie bardzo dojrzałe banany
3 łyżki konfitury morelowej lub pomarańczowej
1/4 cup (85g) miodu
2 duże jaja
2 i 1/4 cup (270g) mąki pszennej
1/2 cup (60g) orzechów (włoskich, laskowych, lub nerkowców)
2 łyżki bułki tartej lub mielonych migdałów do posypania foremki

Piekarnik rozgrzewamy do 165 stopni. Foremkę keksówkę smarujemy masłem i posypujemy bułką tartą lub zmielonymi migdałami.

W dużej misce ubijamy mikserem masło z cukrem, aż masa będzie puszysta. Dodajemy ekstrakt waniliowy, cynamon, gałkę, sodę, proszek i sól.

Dodajemy obrane i rozdrobnione widelcem banany. Mieszamy z kofiturą i miodem, następnie dodajemy jaja. Miksujemy na gładką masę, potem mieszamy z mąką.

Na koniec dodajemy posiekane orzechy i przekładamy do foremki. Wyrównujemy wierzch ciasta i pozostawiamy na 10 minut, aby sobie poleżało.

Pieczemy około 1h 10minut, do momentu aż patyczek wetknięty do środka ciasta wyjdzie suchy, lub pozostanie na nim tylko kilka grudek. Jeśli wierzch zacznie zbyt mocno się rumienić, przykrywamy ciasto folią aluminiową.

Wyjmujemy z piekarnika i pozostawiamy do wystygnięcia – około 10 minut. Potem wyjmujemy z foremki i studzimy na kratce.

Chlebek jest nawet lepszy na drugi dzień, kiedy stanie się bardziej wilgotny. Smacznego!

Save